بالا رفتن سن چالش‌های بسیاری را با خود به همراه دارد که یکی از این چالش‌ها، کاهش شنوایی است. کم شنوایی در سالمندان یک بیماری بسیار شایع است که در افراد بالای 65 سال خود را نشان می‌دهد. عوامل بسیار زیادی می‌توانند در کم شنوایی در سالمندان تاثیرگذار باشند که ما در این مطلب قصد داریم شما را با دلایل کم شنوایی در سالمندان، نشانه‌های کاهش شنوایی در افراد سالمند، درجات کاهش شنوایی و روش‌های درمان کم شنوایی در سالمندان آشنا کنیم.
چرا با افزایش سن دچار کم شنوایی می شویم؟
بسیاری از عوامل با افزایش سن می توانند در کم شنوایی نقش داشته باشند. پیرگوشی به نسبت کاهش شنوایی که می تواند به دلایل دیگری مانند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدا ایجاد شود، شایع تر است.
کم شنوایی ناشی از سر و صدا در اثر قرار گرفتن در معرض صداهای خیلی بلند برای مدت طولانی رخ می دهد. این نوع قرار گرفتن در برابر سر و صدا می تواند به سلول های مویی آسیب برساند. هنگامی که این سلول ها آسیب ببینند، دچار اختلال عملکرد شده و توانایی شنیدن کاهش می یابد.
بیماری های خاص از جمله فشار خون بالا یا دیابت که در افراد مسن شایع تر است، می تواند به بروز کاهش شنوایی کمک کند. داروهایی که برای سلولهای حسی در گوش شما سمی و مضر هستند (به عنوان مثال برخی از داروهای شیمی درمانی) می توانند باعث افت شنوایی شوند. به ندرت، کم شنوایی مربوط به سن می تواند ناشی از ناهنجاری های گوش خارجی یا میانی باشد. چنین ناهنجاری هایی می تواند شامل کاهش عملکرد پرده گوش یا کاهش عملکرد سه استخوان ریز گوش میانی باشد که امواج صوتی را از پرده ی گوش به گوش داخلی منتقل میکنند.
بیشتر افراد مسنی که دچار آسیب شنوایی هستند، ترکیبی از کاهش شنوایی مرتبط با سن و ناشی از سر و صدا را دارند.
علائم کم شنوایی در سالمندان
علائم مشکلات شنوایی در سالمندان نیز به صورت تدریجی ایجاد و تشدید می‌شوند. در وهله اول، معمولا افراد مسن در شنیدن صداهای آرام به مشکل می‌خورند. حتی ممکن است در حین صحبت با دیگران برای شنیدن صدای آنها مجبور شوند دقت خود را دو چندان کنند. با ادامه پیدا کردن مشکل پیرگوشی، سروکله علائم دیگر نیز پیدا می‌شوند که از آن جمله می‌توان موارد زیر را به عنوان اصلی‌ترین نشانه‌ها برشمرد:
- احساس صداهای محیط پیرامون با بلندی بیش از حد واقعی
- مشکل شنوایی در محیط‌های با آلودگی صوتی زیاد
- عدم تشخیص حروف با تلفظ نزدیک در گفتار دیگران
- شنیدن صدای زنگ در گوش
- بالاتر بردن صدای رادیو، تلویزیون و … بیش از حد معمول
- درخواست مکرر از دیگران برای تکرار گفته‌هایشان
- مشکل در درک درست صدا از طریق تلفن
تشخیص کم شنوایی چگونه صورت می گیرد؟
پزشک در مرحله اول، در مورد علائمی که بیمار تجربه می کند سوالاتی می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد.
او بررسی می کند که آیا بیمار علائم عفونت یا سایر مشکلاتی که می تواند باعث کاهش شنوایی شود را نشان می دهد یا خیر. علاوه بر این، پزشک می تواند سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا MRI (رزونانس مغناطیسی) را انجام دهد، اگر ضایعاتی در گوش وجود داشته باشد یا اگر مشکوک باشد که بیمار ممکن است تومور داشته باشد. شنوایی شناس ممکن است برخی از آزمایشات شنوایی را نیز انجام دهد.
روش های درمان کم شنوایی
انواع روش های درمانی عبارتند از:
سمعک
سمعک مناسب می تواند به بازیابی و بهبود ارتباطات کلامی و شنیداری کمک کند.
لوله های تمپانوستومی لوله های یکسان سازی فشار به تخلیه مایع مزمن گوش میانی کمک می کنند.
اتواسکلروز
اگر مشخص شود که این مشکل ناشی از استخوان های چکشی سندانرکابی در گوش میانی است، می توان آنها را با یک استخوان مصنوعی کاربردی جایگزین کرد.
کاشت حلزون شنوایی
با استفاده از این وسیله صدا را از محیط خارجی گرفته و مستقیماً به عصب شنوایی در برخی از بیماران که سمعک کمکی نمی کند منتقل می کند.
دستگاه های گوش دادن کمکی
دستگاه های گوش دادن کمکی ممکن است شامل تقویت کننده های تلفن، سیستم های FM شخصی و دستگاه های گوش دادن به تلویزیون باشد.
آموزش گفتار خواندن آموزش رسمی در گفتار خوانی (همچنین به عنوان لب خوانی شناخته می شود) می تواند به شما در درک حرکات دهان کمک کند تا درک خود را از گفتار افزایش دهید.
داروها
اگر برخی از بیماری های زمینه ای مانند منیر شناسایی شوند، می توان از داروهای مختلفی برای درمان آنها استفاده کرد.
جراحی
در برخی موارد نادر، ممکن است برای درمان آسیب عصب شنوایی نیاز به جراحی باشد. برای مثال، اگر توموری وجود داشته باشد که باعث فشردگی عصب شود، ممکن است برداشتن آن با جراحی در نظر گرفته شود.
دلایل کم شنوایی در سالمندان
دلیل اصلی کاهش شنوایی در سالمندان آسیب دیدن سلولهای مویی بسیار کوچک در گوش است که فاکتورهای مختلفی می‌توانند در آسیب زدن به این سلول‌ها و در نهایت کاهش شنوایی در سالمندان تاثیرگذار باشند. این دلایل می‌توانند به صورت مستقیم و غیر مستقیم میزان شنوایی فرد را کاهش دهند. این فاکتورها یا دلایل می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- مرگ آهسته نورون‌های مسئول حس شنوایی با افزایش سن
- کاهش توانایی مغز در واکنش به صداها به دلیل افزایش سن
- ضخیم شدن دیوار سرخرگ گوش و تاثیر بر عروق حلزونی گوش
- تجمع موم گوش در مجرای شنوایی
- کاهش میزان شنوایی گوش به دلیل ابتلا به دیابت
- فشار خون بالا
- استفاده از داروهای شیمیایی طی سال‌های متوالی
- ویروس و باکتری
- وراثت
- سیگار کشیدن
- آسیب مغزی یا وجود تومور
- قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند
- تغییر در ساختار گوش داخلی
- آسیب به اعصاب شنوایی
چگونه می‌توان از بروز کم شنوایی در سالمندان پیشگیری کرد؟
برای آنکه از بروز کم شنوایی در سنین بالا جلوگیری کنید، بهتر است در جوانی و پیش از رسیدن به دوره سالمندی از گوش‌های خود مراقبت کرده و اجازه ندهید آسیبی به آنها وارد شود. از جمله روش‌هایی که می‌توانند از کم شنوایی در سالمندان پیشگیری کنند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرار نگرفتن در معرض صداهای بلند
- جلوگیری از آسیب رساندن صداهای بلند به گوش خود
- استفاده از محافظ گوش در مکان‌های با صدای بلند
- عدم مصرف دخانیات
- استفاده از تمیزکننده‌های گوش مناسب برای جلوگیری از آسیب رساندن به گوش
- عدم استفاده از داروهای تاثیرگذار بر شنوایی
- چکاپ و بررسی شنوایی به صورت مداوم و دوره‌ای
نکاتی برای ارتباط بهتر با افراد سالمند کم شنوا
سمعک می تواند به کم شنوایی کمک کند. اگر عزیزان شما از سمعک استفاده می کنند، هنوز هم مواقعی وجود دارد که آنها نتوانند به خوبی بشنوند یا ارتباط برقرار کنند. شما می توانید سبک ارتباط خود را تغییر دهید تا اطمینان حاصل کنید که فرد سالمند آنچه را می گویید درک می کند.
- با شخص کم شنوا مستقیم حرف بزنید.
- حتما ابتدا توجه او را جلب کنید.
- سعی کنید در جایی که سر و صدای مزاحم وجود ندارد، صحبت کنید.
- اگر او هنوز در شنیدن کلامتان مشکل دارد، از نشانه های بصری استفاده کنید. برای مثال می توانید به آنچه در موردش صحبت می کنید اشاره کنید. سعی کنید صورت خود را با حرکات دست نپوشانید، این کار می تواند درک را برای او دشوار کند.
- با سرعت ملایم صحبت کنید. کلمات را بیش از حد تأکید نکنید و فریاد هم نزنید.
مراقبت از سالمند کم شنوا یا ناشنوا
آنچه باید درباره مشکلات شنوایی در سالمندان بدانید را بررسی کردیم. هرچند پیرگوشی برخلاف بسیاری دیگر از بیماری‌ها به‌عنوان تهدیدی برای زندگی افراد مسن به شمار نمی‌رود؛ اما نباید فراموش کرد که عدم توجه به این موضوع باعث افت جدی کیفیت زندگی آنها می‌شود. مراقبت از سالمندان برای شناسایی اختلال پیرگوشی اهمیت زیادی دارد. پیرگوشی در ردیف عوارضی قرار دارد که چراغ خاموش به سراغ افراد می‌آید. این موضوع باعث می‌شود که در مراحل ابتدایی حساسیت خاصی را در پی نداشته باشد.
بنابراین لازم است که مراقبت‌های پیوسته و منظم از سالمندان صورت بگیرد تا در همان مراحل ابتدایی این عارضه تشخیص داده شود.
- جمعه ۲۲ تیر ۰۳ ۱۷:۳۰
- ۵ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر